SISTEM PERBANKAN KONVENSIONAL

SEJARAH PENUBUHAN PERBANKAN KONVENSIONAL

Sistem bank konvensional moden dikatakan telah wujud kira-kira 850 tahun yang lalu. Walaubagaimanapun penubuhan Banco della Pizza di Rialto di Venice pada tahun 1587 dianggap sebagai titik permulaan perkembangan bank moden. Di England, bank konvensional moden dianggap tidak wujud sebelum tahun 1640 dan Bank of England hanya ditubuhkan pada tahun 1694. 

Istilah bank boleh didefinisikan sebagai institusi kewangan yang berteraskan riba iaitu penerimaan deposit dengan kontrak pemberian premium atau faedah dan penyediaan hutang atau pembiayaan dengan dikenakan faedah. Perbezaan kadar faedah di antara produk deposit dan pembiayaan adalah keuntungan kepada bank. Bentuk keuntungan yang diperolehi bank seperti aset cair iaitu wang. Menurut sistem konvensional, wang boleh diklasifikasikan sebagai komoditi yang mempunyai harga di mana pihak yang memberi pinjaman berhak mendapat pulangan prinsipal dan premium di atas wang yang dipinjamkan. 

Pelbagai produk yang dikeluarkan oleh pihak bank konvensional yang terdiri daripada gadaian, kad kredit, overdraf dan pembiayaan peribadi untuk jangka masa yang pendek. Bagi produk jangkamasa yang panjang pula termasuklah seperti bon, bil perbendaharaan dan saham keutamaan. Kesemua produk yang dihasilkan oleh bank konvensional ini boleh dikatakan mempunyai unsur-unsur riba. Ini kerana segala produk yang dijalankan di institusi ini berasaskan keuntungan dalam bentuk bunga atau ‘interest’ ke atas jumlah pinjaman yang diberikan pihak bank kepada pelanggan. Jadi timbul pelbagai persoalan yang menyelubungi minda kita sama ada elok atau tidak kita menggunakan produk tersebut. Tidak dinafikan terdapat unsur-unsur gharar (ragu-ragu/ketidakpastian) di dalam semua produk bank konvensional ini.